Het verkeer, en dan autorijden in het bijzonder, is complex.
Op je eigen oprijlaan of in de straat is het allemaal goed te doen. De snelheden zijn laag, de omgeving zo bekend als je broekzak en er zijn meestal geen onverwachte situaties. Je kent zelfs het gedrag van de loslopende huisdieren, dus alles wat je kan verwachten is bekend .
Vanaf het moment dat je verder gaat wordt het anders: de situatie verandert en je kan meerdere routes kiezen. Wat moet je doen als reactie op de ontstane situatie en houdt je tegelijk je einddoel in de gaten? Je wilt tenslotte niet alleen maar overleven; je wilt je reis maken.
Auto pilot
Klinkt eenvoudig, maar Google, Apple, Tesla en bijvoorbeeld BMW zijn er al lang druk mee om een stapel flinke computers het te laten doen…. tot nu toe tevergeefs.
Het lukt ze langzaam maar zeker wel, maar ze hebben er een leger aan mensen voor nodig. En dan heb ik het nog geen eens over alle hard- en software. Zo simpel is het blijkbaar niet.
Een computer heeft het dan nog makkelijk;
Die hoeft zich niet te realiseren dat je beter vóór vertrek had kunnen gaan plassen, nu zit die volle blaas toch wel erg af te leiden…..
die heeft geen haast…..
die probeert niet onderweg het gedrag van je chef of klant te analyseren….
die hoeft niet gezellig te doen voor de passagier….
die realiseert zich niet ineens dat de belastingaangifte nu wel erg dringend begint te worden….
die ergert zich niet aan die klootzak in die veel te grote auto die beter naar zijn moeder had moeten luisteren in plaats van zich de weg toe te eigenen….
Hulp van “boven”
Iedere weggebruiker wordt geacht het te kunnen en voldoende foutloos uit te voeren om anderen niet in gevaar te brengen. Gelukkig hebben we ons Ministerie van Verkeer!
Die macht aan ambtenaren zorgen er dagelijks voor dat we in het verkeer geholpen worden. Met borden en straatmeubilair proberen ze overzicht te creëren. Om veilig aan te komen op de gewenste plek. Toch? Ja toch? Niet dan?
Toch? : laten we vooral aannemen dat ze de beste bedoelingen hebben.
Ja toch? Inderdaad, iedereen twijfelt weleens aan de zin van borden. Of dat ze nu goed begrijpen wat ze net aan verboden en geboden hebben gezien, maar laten we positief denken.
Niet dan? Als je met 100Km per uur met een brok staal van 1400Kg aankomend van links een drukke 4 baans snelweg over moet steken omdat je rechts moet rijden…. is dat dan met de bedoeling om je veilig naar huis te leiden?
Lijkt meer op een door de staat georganiseerde zelfmoord…. dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Zen en de vrijheid van het autorijden
Mensen zijn graag zelfstandig; beslissen graag zelf over hun doen en laten.
Maar in situaties waar ze niet alles onder controle hebben, worden beslissingen ineens minder leuk.
Je moet je een doel stellen en vasthouden met priorisering. Tegelijk je weg steeds evalueren en aanpassen al naar gelang het effect van je vorige beslissing op je medeweggebruikers.
Dit alles in verschillende gemoedstoestanden en fysieke omstandigheden.
Op het moment dat je in de auto stapt is het belangrijk dat je je volledig kan concentreren op het verkeer en je auto.
Want als het goed is doe je zóveel observaties en neem je constant zó veel beslissingen dat zelfs Tesla, Google of Apple met al hun technisch vernuft daarvan onder hoogspanning staan.
En ons ministerie en al haar ambtenaren helpen vaak, maar kunnen je ook voor onaangename verassende situaties stellen. Het zijn ook maar mensen en hun beslissingen zijn lang niet altijd vanuit verkeersveiligheid te verklaren.
Dus breng jezelf in een staat waarin je al die beslissingen echt overwogen en naar eigen inzicht kan nemen.
Geniet iedere rit van je vrijheid en het comfort waarin je reist.
Zo neem je de rest makkelijk op de koop toe en rijdt je meer ontspannen en dus veiliger…. (net als een computer).